Continuando coa re-creación de poemas dos nosos autores galegos máis importantes, os
alumnos e alumnas de 4ºD, decidiron darlle aínda outra volta ao poema de
Ramón Cabanillas "Camiño longo", que os seus compañeiros do grupo C volveran a prosa. Este grupo ademais de prosificalo, converteu o ton triste e melancólico do poema, en ledo e positivo.
Iago García Hernández e
Sofía Díaz Fidalgo e Nayra Moldes Lozano ocupáronse de ilustralo. E velaquí o resultado, unha mestura das aportacións de case toda a clase. Dúas maneiras moi orixinais e fermosas de amosar como é a nosa vida 😊😢🌑🌟☂⛅🌈☀
No camiño alegre e soleado,
rodeado de sol e rosas, encóntrase a miña
vida,. O camino da miña vida é curto pero colorido. Tanto ten que
sexa de noite ou de día.Un camiño cheo de sorpresas e ilusións, de fontes cheas de auga e unha
chouza para descansar á luz das estrelas. Ti onde me levas!
O
sol, a primavera e as margaridas cubriron as miñas feridas! As rosas enchéronme de felicidade e as fontes
caudalosas, con auga.
Este
camiño é
moi doado de atopar se tes alegría, chega ao seu final se amosas
tristeza. Non busquemos un mal camiño, o caso é facelo bonito, rozando as xestas.
Converteremos esa lameira, na carballeira da festa!
Moi bo traballo, unha luz na escuridade. Ánimo a ese alumnado que sigan lendo e interpretando literatura
ResponderEliminar